De verloofde van mijn vrouw

• Schrijver: Otto Schwartz en Georg Longbach
• Vertaling: Jim Keulemans
• Regie: Jan de Vries

Toneelclub brengt doldwaze klucht

Zo luidde de kop in de het Weekjournaal van 29 maart 1984 waarin werd aangekondigd dat ’t Centrum weer een nieuw stuk op de planken zou brengen. Het stuk heette “De verloofde van mijn vrouw”, een klucht in drie bedrijven van Otto Schwarts en Georg Lengbach in de bewerking/vertaling van Jim Keulemans.

Handen in onschuld

De uitvoeringen vonden plaats op 7 en 14 april 1984. De regie was in handen van Jan de Vries. Verder ver-meld het affiche: Grime Angela v.d. Meerberg, souffleuse Marry Mole-naar, decor Huib Snijders licht en geluid Han de Jong en Ton Timmer-mans, de aankleding van het decor werd beschikbaar gesteld door textiel en woninginrichting C. van de Ven de Bruijn uit Sprang-Capelle. Aan de opvoering van dit stuk ging wel het één en ander vooraf. Wat was er aan de hand? In Sprang-Capelle waren twee toneelverenigingen actief na-melijk ’t Centrum en Gezelligheid. Bij de oprichting van ’t Centrum bestond Gezelligheid al en was zelfs met een afvaardiging van de vereniging bij de eerste uitvoering van ‘t Centrum in Zidewinde aanwezig op 28 februari 1970. Niet op de hoogte van elkaars plannen hadden beide verenigingen op twee exact dezelfde data hun uitvoeringen gepland en wel op zaterdag 7 en zaterdag 14 april 1984. De krant, waarschijnlijk het Brabants Dagblad, kwam met een groot artikel (van één onzer verslaggevers) waar-in zowel voorzitter H. Brands van ’t Centrum als voorzitter P. Ram-steijn namens Gezelligheid hun handen in onschuld wasten. Geen van beide verenigingen was bereid op een andere datum te gaan spelen. De echte toneelliefhebbers uit Sprang-Capelle konden daardoor binnen 8 dagen tijd allebei de verenigingen aan het werk zien! Beide verenigingen speelden een klucht maar door alle verwikkelingen kwam er nog een derde klucht bij, die tussen beide toneelverenigingen.

Recensie

Volgens de krant speelde ’t Centrum voor een volle en enthousiaste zaal. Vooral Mieke Paulides als Hella van Kaam en Harry de Vries als haar zoon Toby moeten die avond geschitterd hebben terwijl Jaap Tim-mermans, in het dagelijkse leven groenteboer, volgens de krant over-tuigend een bloeddorstige slager neerzette. Hoe de belangstelling bij Gezelligheid was is niet bekend.

Inhoud toneelstuk

Hella van Kaam, een vrijgezelle schrijfster, ontvangt elke maand duizend gulden van een verre oom en tante uit Canada. Deze gulle geste wordt niet zonder bedoeling gedaan want de oom en tante hebben nl. een zoon Toby die ze dolgraag als de man van de knappe Hella zouden zien. Hella is echter inmiddels getrouwd met dokter Schippers en zij hebben intussen een wolk van een baby. Begrijpelijk dat Hella en haar man met nog maar een kleine praktijk dat geld uit Canada best kunnen gebruiken. Toch hebben zij daar geen vrede mee omdat de oom en tante nog van niets weten, ze zijn van plan hun dit zo gauw mogelijk te laten weten. Maar… wat gebeurd er als onver-wacht oom en tante en neef Toby voor de deur staan. Dit onverwachte bezoek maakt dat dokter Schippers en de baby verzwegen moeten worden. Dolle situaties zijn hier het gevolg van.